Πόσο Δημοκρατική είναι η Τοπική μας Κοινωνία? (Μέρος Α')

Ολοι κάνουμε λάθη, τα λάθη μας είναι οι μεγάλοι δάσκαλοι μας αρκεί κάποιος να μπορεί να τα αναγνωρίσει και να τα παραδεχτεί.Ολοι κάνουμε λάθη , αρκεί αυτά να μην είναι μεγάλα , αρκεί να μπορούμε αμέσως να τα διορθώσουμε πρίν πάρουν έκταση.Οι σκέψεις αυτές ανήκουν σε δύο μεγάλες παγκόσμιες προσωπικότητες.

Τα δικαιώματα τού πολίτη δεν εξαντλούνται, σε μια ποιοτική Δημοκρατία, στις πολιτικές ελευθερίες που τού παρέχει το Σύνταγμα. .Ο βαθμός ποιότητάς της Δημοκρατίας εξαρτάται απο το πόσο συμμετέχει ο πολίτης στην άσκηση και στον έλεγχο της εξουσίας.

Η ροή τής εξουσίας σε μια Δημοκρατική κοινωνία είναι απο τη βάση προς την κορυφή. Ο Λαός, η βάση, είναι ο κάτοχος τής εξουσίας και κρατά το κομμάτι, (που οι συνθήκες και η ωριμότητά του), τού επιτρέπουν να διαχειριστεί μόνος του, αναθέτει και εκχωρεί στούς Αντιπροσώπους του, (οι οποίοι βρίσκονται στην κορυφή της εξουσίας) το υπόλοιπο κομμάτι το οποίο απαιτείται για να λειτουργήσει σωστά η Πολιτεία.

Η διαχείριση της Εξουσίας που παρέχει ο Λαός στους αντιπρόσωπους δεν γίνεται εν λευκώ επ’ ονόματι του και δεν παρέχεται για πάντα , ελέγχεται συστηματικά και κάποτε πρέπει να καταλάβουμε ότι η Λαική συμμετοχή αποτελεί πανάρχαια πολιτιστική αξία του Ελληνισμού. Βέβαια τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Αντιπρόσωποι του Λαού δεν πρόκειται να τα παραδώσουν με την θέληση τους,. Θεωρούν ότι τούς ανήκει, πλέον, η εξουσία και την όποια συμμετοχή μας την βλέπουν ως αποδυνάμωσή τους.

Πάμε να δούμε την γλώσσα που χρησιμοποιούν οι Λειτουργοί αυτοί για να επικοινωνούν με τους Πολίτες.
Η γλώσσα, είναι το ανώτερο πολιτισμικό προϊόν ενός έθνους, δεν αποτελεί απλώς ένα κώδικα επικοινωνίας και συνεννόησης αλλά είναι το γόνιμο έδαφος , μέσα στο οποίο οι πνευματικές αξίες ενός λαού βλαστίζουν και ο προσωπικός τρόπος έκφρασης κάθε ανθρώπου τον βοηθά να αναπτύξει την προσωπικότητα του.

Πολλοί Λειτουργοί-Αντιπρόσωποι του Λαού χρησιμοποιούν πολλά τεχνάσματα ώστε να κάνουν την γλώσσα απο μια μορφή επικοινωνίας σε έναν μηχανισμό για την άσκηση της εξουσίας τους. Ετσι λοιπόν έχουμε την συνεχή εναλλαγή καθαρεύουσας και δημοτικής, την χρήση δυσνόητων λέξεων, που καλύπτουν πίσω απο το τίτλο του Σπουδαίου την ανασφάλεια τους και την εναγώνια προσπάθεια τους να κρατήσουν την Εξουσία τους .Αυτό που πρέπει να καταλάβουν οι Λειτουργοί-Αντιπρόσωποι είναι ότι η περιφρόνηση της Δημοτικής αποτελεί μέσο άσκησης βίας και οδηγεί στην στασιμότητα του Πολίτη. Εμποδίζει την ελεύθερη σκέψη, την παραγωγική φαντασία, την καθαρή επιχειρηματολογία και την παραγωγή λογικών συνειρμών.

Ερχόμαστε λοιπόν σε αυτό που ειπώθηκε και παραπάνω:
Τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Λειτουργοί-Αντιπρόσωποι του Λαού δεν πρόκειται να τα παραδώσουν με την θέληση τους.Θεωρούν ότι τούς ανήκει, πλέον, η εξουσία και την όποια συμμετοχή μας την βλέπουν ως αποδυνάμωσή τους.

Αν σέβεσαι λοιπόν Λειτουργέ-Αντιπρόσωπε τον Λαό τους Πολίτες οφείλεις να μιλήσεις την γλώσσα που καταλαβαίνει ο Λαός.

Πάψε λοιπόν να εκμεταλλεύεσαι τόν δυσνόητο σου λόγο για να καλύψεις την Γύμνια σου και τα ταπεινά σου κίνητρα.

Πάψε να μεταφράζεις την παθητικότητα της την αποδυνάμωση της σαν Αποδοχή σου.

Πάψε να αυξάνεις τα προνόμια σου εκμεταλλευόμενος την κούραση της Κοινωνίας.